سازه هاي با مهاربند هم محور، بدليل محدود شدن خسارات سازه اي آنها به اعضاء و اتصالات مهاربندها، در مقايسه با سازه هاي خمشي از سرعت بازسازي بالا و هزينه پاييني برخوردارند. فيوز كنترل كمانش ساخته شده از فولاد نرم با عملكرد محوري غير الاستيك علاوه بر افزايش شكل پذيري، به عنوان فيوز كنترل كمانش مهاربندهاي هم محور ، رفتار بسيار خوبي داشته و از قابليت نصب در انواع مهاربندها برخوردار است. عملكرد محوري غيرالاستيك المان ساخته شده از فولاد نرم موجب افزايش شكل پذيري مهاربند مي‌شود و كمتر بودن ظرفيت باربري اين المان از بار كمانش مهاربند، موجب عملكرد آن به عنوان فيوز كنترل كمانش مهاربند نيز مي‌باشد.فيوز كنترل كمانش مهاربندهاي هم محور ساخته شده از فولاد نرم سبب مي شود، قبل از آنكه مهاربند به بار بحراني كمانش برسد، اين اعضاء به حد تسليم رسيده و با وارد شدن به مرحله غيرخطي و تشكيل مفاصل پلاستيك موجب جذب و استهلاك انرژي شود و از ورود مهاربندها به مرحله غيرخطي جلوگيري كند و پس از وقوع زلزله مي توان تنها با تعويض اين المان هزينه هاي ترميم و بازسازي را كاهش داد. در جهت رفع معايب هر يك از سيستم هاي مستهلك كننده انرژي، روش نوين استفاده از عضو ساخته شده از فولاد نرم ST14 در نقطه اتصال مهاربند هم محور به صفحه اتصال گوشه پيشنهاد و مورد بررسي قرار گرفته است. اعضاي ناوداني شكل ساخته شده از فولاد نرم در نقطه اتصال مهاربند به صفحه اتصال گوشه به گونه اي تعبيه مي شوند كه وظيفه انتقال نيروي محوري مهاربند به صفحه اتصال گوشه را برعهده خواهند داشت. بر خلاف برخي از المان هاي شكل پذير، در اين روش عدم هم راستايي اعضاي مستهلك كننده انرژي (ناوداني فولاد نرم) با عضو اصلي مهاربند سبب مي شود ،هنگام ايجاد مفاصل پلاستيك در ناوداني فولاد نرم، اين مفاصل با مفاصل پلاستيك دو انتهاي مهاربند در يك راستا قرار نگرفته و دچار ناپايداري هندسي نخواهند گرديد. همچنين با توجه به ميزان تنش تسليم كم و كرنش گسيختگي زياد فولاد نرم كه برابر 4/39 درصد مي باشد، انرژي زيادي توسط اين اعضاء ساخته شده از فولاد نرم جذب مي شود. المان مورد نظر به گونه اي طراحي شده است كه عضو مستهلك كننده انرژي در راستاي محوري مهاربند قرار گرفته و تنها تحت داراي يك نيروي محوري است. با وارد شدن فشار و كشش متوالي در عضو مهاربند، عضو مذكور وارد ناحيه پلاستيك شده و شروع به جذب انرژي مي نمايد. با توجه به اينكه حداكثر نيروي ورودي به مهاربند، برابر حداكثر ظرفيت باربري عضو ضعيفتر است ، بنابراين مهاربند و عضو مستهلك كننده انرژي را به گونه اي طراحي مي شود كه حداكثر ظرفيت باربري عضو از نيروي كمانشي مهاربند كمتر بوده تا از كمانش مهاربند و ورود مهاربند به مرحله پلاستيك جلوگيري شود.